sobota, 7 marca 2009

historia aromaterapii

Historia aromatoterapii

Lecznicze właściwości aromaterapii, których podstawę stanowią olejki eteryczne były już wszystkim znane od stuleci.
Olejki eteryczne mają długą i bogatą historię. Pierwsze wzmianki o dobroczynnym wpływie olejków na ciało, umysł i serce pojawiły się już w czasach mitycznych. Olejki eteryczne były wysoko cenione w kulturach antycznych Dalekiego i Środkowego Wschodu (Egipt, Chiny, Indie). Świadczą o tym liczne zapiski, które zawierają receptury środków leczniczych i odmładzających zawierających olejki eteryczne. Zastosowanie pachnących olejków eterycznych w wielu zabiegach zostało już opisane w tekstach medycznych indyjskiej Ayurwedy. Natomiast zapisy z Dalekiego Wschodu świadczą o tym, że już 5000 lat temu funkcjonowały destylarnie, które wytwarzały esencje aromatyczne. W Nowym Testamencie możemy również odnaleźć wzmiankę na temat wonności (uboga kobieta wylewając drogocenny olejek na głowę Jezusa naraża się na wielkie oburzenie uczniów).
Substancje zapachowe szczególnie były cenione przez Egipcjan. Zamożne kobiety i mężczyźni namaszczali swe ciało pachnącymi olejkami, aby nawilżyć je i uchronić przed wpływem suchego klimatu. Natomiast Kleopatra, która cierpiała na bezsenność, napełniała poduszki płatkami róż, gdyż zapewniało jej to dobry sen i piękne marzenia senne.
Egipska wiedza na temat olejków eterycznych została przejęta przez Greków. Natomiast z Grecji zawędrowała ona do Rzymu. Grecy i Rzymianie używali olejków eterycznych do religijnych obrzędów. W czasach antyku ciało ludzkie stanowiło przedmiot kultu, więc bogacze nie szczędzili środków, aby dzięki olejkom eterycznym stać się zdrowszym, silniejszym, piękniejszym i bardziej zmysłowym. Perfumy, czy lecznicze maści dostarczały im nie tylko woni, ale gwarantowały znakomite zdrowie i sprawność do końca życia.
Natomiast grecki lekarz Hipokrates zalecał stosowanie olejków do masaży i kąpieli, a inny grecki lekarz Teofrast z Eresos jest autorem dzieła "Co się tyczy zapachów", które stanowi podstawę dzisiejszej wiedzy o terapii olejkami eterycznymi. W Średniowieczu destylacją olejków roślinnych zajmowali się zakonnicy, którzy produkowali z nich likiery, zalecając je swoim pacjentom. Z przekazów historycznych możemy również dowiedzieć się o angielskim średniowiecznym miasteczku, które uniknęło epidemii cholery, dzięki temu,że cała ludność trudniła się uprawą i destylacją lawendy.
Znany jest również fakt, że np. w średniowieczu, w czasach wielkich epidemii nie ulegali im rękawicznicy, z powodu istniejącego wtedy zwyczaju mocnego perfumowania skórzanych rękawiczek.
Natomiast według obecnego stanu wiedzy, pierwszym, który wyekstrahował czysty olejek eteryczny i opisał metodę destylacji był słynny arabski lekarz Avicenna, czyli Abu 'Ali Ibn Sina (980-1037). Ok. 1000 roku zastosował on do destylacji układ chłodzenia, dzięki czemu produkcja olejków stała się wydajniejsza.
Avicenna uznawany jest za jednego z największych medyków okresu średniowiecza. Studiował logikę, geometrię, metafizykę, filozofię, astronomię i inne nauki przyrodnicze oraz medyczne. Opracował dzieła medyczne opisujące ponad 800 roślin oraz ich działanie na ludzki organizm. W swoich księgach medycznych opisał również szereg technik masażu z udziałem olejków eterycznych. Tym samym aromaterapia stała się dziedziną naturalnej medycyny, którą z powodzeniem stosuje się do dziś. Obecnie na świecie powraca się do doświadczeń starożytnych. Są one uzupełniane współczesną wiedzą, która w dziedzinie olejków eterycznych jest niezwykle bogata. Leki nowej generacji bardzo często zawierają, zarówno olejki eteryczne jak i ich pochodne (np. mentol, tymol, anisol czy eukaliptol). Wiele olejków znajduje się w najnowszej farmakopei europejskiej (monografia obejmująca wymagania dotyczące surowców i środków farmaceutycznych.
W dwudziestych latach XX wieku, terapeutycznymi właściwościami wonnych olejków zainteresował się francuski chemik Rene Gattefosse, kiedy to oparzoną rękę zanurzył w esencji lawendowej. W efekcie rana szybko się zagoiła, nie pozostawiając blizn. Wówczas podjął on badania nad bakteriobójczymi, odkażającymi, przeciwzapalnymi i przeciwwirusowymi właściwościami olejków eterycznych i pierwszy nazwał tę gałąź medycyny aromaterapią.
Współcześnie aromaterapia przeżywa wielki rozkwit w krajach Europy Zachodniej, USA, Kanadzie i Japonii. Powodem tego jest fakt, że stosuje się w niej wyłącznie naturalne i czyste substancje roślinne, które nie wywołują efektów ubocznych. Na popularność aromaterapii wpływa również bardzo wysoka skuteczność w leczeniu i w profilaktyce zdrowotnej.
Olejki eteryczne posiadają znakomite właściwości regeneracyjne, odmładzające i lecznicze.
Aromaterapia, czyli leczenie olejkami eterycznymi może być stosowana zarówno, jako główna metoda lecznicza lub jako terapia wspomagająca leczenie.